бед — I [بيد] дарахти бесамари соядор, ки шохҳои росту дароз дошта, бештар дар лаби ҷӯй ва ҷойҳои сернам мерӯяд ва навъҳои зерини он машҳур аст: маҷнунбед, беди сурх (сурхбед), беди сиёҳ (сияҳбед), зарбед, беди сафед ва ғ. ; чун барги бед ларзидан //… … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
насар — [نسر] кит 1. соя, соягоҳ; соядор 2. хонае, ки дар сояи кӯҳ аз чӯбу хошок месозанд … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
соягоҳ — I соягаҳ II [سايه گاه] соянок, соядор … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
сояманд — [سايه مند] соядор, босоя, чизе, ки соя бар он афтодааст; муқ. серсоя … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
соянок — [سايه ناک] соядор … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
чорбоғ — I [چارباغ] 1. боғи калони зебо бо дарахтони соядор ва боровар 2. боғҳои чоргона дар канори ҳамдигар, ки бо хиёбон аз ҳам ҷудо шудаанд 3. қаср, кӯшк; бӯстонсаро II [چارباغ] номи яке аз оҳангҳои қадимии тоҷикӣ, чаҳорбоғ … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ